حرفهای گهگاهی 3

" هر چه هفت تاش رفت دیگه تمومه ". یه بنده خدایی نقل می کرد که بابابزرگ بابام همچین اعتقادی داره. خدا می داند اصل اعتقاد چه بوده که پس از ورود به مغز قاطی طرف پردازش یافته و شده عبارت بالا . راست و درستش گردن راوی ولی این نظر نه تنها با عقل جور در نمیاد که حتی با عقل هم جور در نمیاد، به خدا. پیرمرد میگه ،ماه رمضون، روزه ها هفت تاش که رفت تمومه . بقیه اش هیچی نیست. رمضان هم تموم شد رفت! اگه این جوریه هفتم فروردین بگیم ، ا ، امسال که هفت روزش رفته ، دیگه تموم شد ،امسال هم تموم شد. این هم از امسال ای بابا ،دو ماه مدرسه ها و امتحانات نهایی تو راهه ، چهار پنج ماه مثل خر باید تو این گرما جان بکنی،با یه نفس ساده هم خیس عرق میشی ، چه برسه که کار هم بکنی ، تو این گرما زیر افتاب بری اتیش میگیری ، چهره سیاه و زشت نکره ات را از این وحشتناک تر میکنه ، کافیه یک ثانیه آ،تاب بهت بزنه ، عملا میپزی .

دوباره مدارس شروع میشه شش ماه جان بکن با این معملای دبیریستان بساز و پلیس گیر میده بهت ، باید بری سه ساعت تو صف نانوایی، برو پمپ بنزین ، برو بانک. یعنه که هفت روز از سال که رفت دیگه تمومه ، اینطوری برم به برادرم بگم؛ تو هفت سالته؟ خدا رحمتت کنه تو هم که مردی رفت . خیله جوون هستری ، حیف وودی ‏

تا نسل قبل از ما ، محصل ها موش ازمایشگاهی بودند.الان ما شده ایم جانشین آنها ، ولی ای کاش موش آزمایشگاهی بودیم ما را کرده اند خر آزمایشگاهی.ما را نموده اند با این کار هایشان ، نظام قدیم ،نظام جدید ، ترمی واحدی ، سالی واحدی ، میان ترم ، مستمر و ... سر امتحان نهایی برو ، یه خانم خانومایی به جای راهنمایی ، راهپیمایی رو مغزت می کنه. فیزیک نهایی رو هم بعضیا با کمک معلم پاس می کنند، معلمای پس مانده را می اندازند روی کله ما ،یارو معلم ریاضیًِ ما را نگاه مادر بزرگ منم بیشتر از اون ریاضی حالیشه ، اینه اوضاع ما تبصره بزن چند تا چند تا تا از شر دبیرستان راحت بشی. در تمام سال های دبیرستان دلخوشی ما همین بود و اصلا فقط و فقط به همین انگیزه درس می خواندیم که سال تمام شه دیپلم نحسمان را بگیریم بریم "پیش دانشگاهی". عشق اول و آخرمان این بود که به ما بگن شاگردان پیش دانشگاهی انسانی، ابر ، باد، خورشید،اورانوس آسمان ،معلم ،تقلب و همه و همه دست به دست هم دادند ، دیپلم گرفتیم نگاه کنید چطور با احساسات لطیف ما جوانان عاشق پیشه بازی در وسطا می کنند . بابا ما روحمان اسیب پذیره ، عواطف ما شکننده است کثافتا برداشته اند پیش دانشگاهی را کرده اند سال چهارم دبیرستان ، دستشویی کرده اند توی احوالاتمان پشتش آب هم نریخته اند ، اعصابمان را چیزی کرده اند یک سال دیگر باید تحمل کنیم به ما بگویند:دبیرستانی .اخّی ، ول کن بابا .می رم خدمت بهتره. با این سیستم آموزش و پرورش خود. بعدش هم ادعایشان که به سلامتی بعضی جاها ی خر را پاره تکه پاره کرده است که بله ما سیستم خیلی باحالی داریم و از دنیا ده سال جلو افتاده ایم و... . بنیندی جا خو نه. ایشون هیچ،شانس خو مونین حالا آمدیم و معجزه ای شد کنکور قبول شدیم و رفتیم خیر سر کچلمان دانشگاه ، حاضرم شرط ببندم ، ما که بریم دانشگاه ،اسم دانشگاه را هم عوض میکنند می گذارند پس دبیرستانی، به خدا بعید نیست.